21 Mart 2011 Pazartesi

28 Şubat 2011 Pazartesi

Tanrı O'nu yarattı ve inzivaya çekildi..

Dinlemiş gibi oldum..

hemşire size hiç şarkı söyledi mi?


İzleyici kitlem oluşmadı ama oluşacak yani daha yeniyiz buralarda. Nerede ne var öğrenme kısmındayım henüz. 

Bugün okula gitmedim mutluyum; okul çok sıkıyor beni. Nereye mi gittim. Hastaneye. Kan verecektim bugün, cildiye için. Benim için kan verme çok basitti yani korkmazdım iğneden -tabi ben öyle sanıyordum-. Kan verme odasına girdim dört koltuk, hepsinin başında da birer hemşire. Oturanları inceliyordum : orta yaşlı bi amca vardı 'ben erkeğim, ne olacak ki kan vermekten' düşüncesi ile yüzündeki acımış duygusunu belli etmemeye çalışıyordu ama yemezler bey amcacığım. (İğneden korkmadığım için böyle çevremdekilerle dalga geçerdim hep.) Diğer koltukta bi küçük çocuk vardı babası bakamıyordu çocuğun kanı alınırken. Duygu yüklüydü işte ortam. Diğer koltukta işte sıradan bi kadın oturmuş kanı alınıyor yani anlatmaya pek hevesli değilim çünkü kadınla aramızda pek iyi bir empati oluşmadı - doğru kelimeyi seçimi olmadı, farkındayım-. Odanın sonundaki hemşire boş koltuğu işaret ederek beni çağırıyordu. O anda ne olduysa artık öyle bi fenalık geldi ki çığlık atarak binayı terk edecektim. Annem hafifçe kolumdan tuttu oturttu koltuğa. (Neymiş başkalarıyla dalga geçilmeyecekmiş, her insanın korktuğu bir şey varmış.) Bi yandan hemşire annemle sohbet ediyor -yengem ve teyzem de hemşire olduğu için tanıyor kadın annemi-. Ben o arada nefes alma terapisi uyguluyorum kendime. Sinirden ağlayacaktım neredeyse. Kendi kendime gerilim oluşturmuşken hemşirenin sesini duydum şarkı söylüyordu 'acısa da öldürmeez, cehenneme dönd..' Evet evet bunu benim için söylemişti. İlk defa bi hemşire bana şarkı söylüyordu, çok duygulandım bak şimdi. Gülümsemeyle yetindim. Kadın bi yandan barkodu tüpün üstüne yapıştırıyor falan tüpün içinde kanım, gitti kanım gitti. Öyleydi yani, çıkışta annemle güldük tabi bayağı. Saniyeler içinde duygularım altüst oldu. Halbuki bıraksalar o anda ağlayacaktım. Tabi hemşire de düşünmüştür, ağlayınca peçete verecek falan masraflı iş, şarkı söyleyiverdi. Buradan teşekkürlerimi sunuyorum size bayan :D


Hala yalnız mısın?
Sadece özgür. 
Peki mutsuz?
Sadece alışmış. 
Peki ya aşık?
Sadece eksik. 

Peki ya sen?
Hala bekliyor musun?
Beklemek, şimdi hiç duymayan birine,
Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.
Peki ya umut?
Umut, şimdi hiç görmeyen birine,
Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız. 

nefis bi şarkı ımm

14 Şubat 2011 Pazartesi

         
         

         içimdeki iblis karanlıktan ötede
          günışığına erişiyor, elini uzatıp

          gölgemle dans ediyor, benden izinsiz
          keman sesi çok derinlerde tınlıyor
          sanki..sanki çağırıyor beni içine
          davet ediyor kapıyı aralayıp
          hayır..yapamam!
          inan, ısrar etme
          ah nefes nefeseyim
          sanki çok yorulmuş gibi
          kendimden kaçarsına koşuyorum
          ve bitiyorum


          çok kızmış olmalı, ama belli etmiyor
          bi-birazdan ses verecek biliyorum
          bekliyorum, hadi arala artık dudaklarını
          buluşsun harfler ahenginle 
          ama kızma, lütfen bağırma



          güneşin sıcaklığı içime damlarken
          ruhumun soğukluğuna inmek 
          ayıp olmaz mı?
              *       
          
bir katille sevişmek gibi seni anlamak
          kurban olacağından habersiz
          yapacağı işkencelerden bilmeden sevmek seni
          maktul olasıya kadar
          içine çekmek, derinlemesine
          sırtımda dolanması bir neşterin
          yalvarmak sana
          ağlamak, çaresizce
          en sonunda vazgeçip
          bitsin artık bu işkence diyebilmek 
          haykırmak duvarlara
          adının başına küfür koyarak anmak seni
          ve neşteri batırman sırtıma
          saniyeler içinde yok olmam
          yaşadığıma tek belirti 
          işte bu kanlar olmalı
          boynumdan fışkırırcasına akan
          hani en derininden



          ah..acının dört bi yanımı sarması
          dünyadan soyutlaşıp uzaklaşmam
          bedenimi taşırken dikkat et
          kalbim kırık
          batmasın bi tarafına..